Tun Musa Hitam

Tun Musa Hitam

1934

Tun Musa Hitam merupakan antara nama besar dalam persada politik tanah air yang telah memberi kesan ketara kepada perkembangan lanskap politik ketika bergandingan dengan Tun Dr Mahathir. Beliau menjadi Timbalan Perdana Menteri Kelima(1981-1986) dengan agenda memperkasakan ekonomi Melayu di bawah pelan rancangan Dasar Ekonomi Baru(DEB). Beliau juga terlibat merangka gerak kerja untuk membangunkan masyarakat luar bandar. Tun Musa Hitam amat dikenali sebagai seorang pemimpin yang bersifat pragmatik, berani, analitik dan berfikiran strategik. Pada zaman awal beliau bergandingan sebagai Timbalan Perdana Menteri, rakyat Malaysia amat yakin dengan kestabilan politik yang dibina oleh kedua-dua kepimpinan tertinggi itu.

Pada era Tun Musa Hitam memegang tampuk kepimpinan sebagai Timbalan Perdana Menteri, negara berhadapan dengan cabaran kumpulan ekstremis agama yang ditandai dengan peristiwa hitam Mamali. Tun Musa Hitam yang pada ketika itu juga merupakan Menteri Dalam Negeri telah diamanahkan oleh Tun Dr.Mahathir untuk menangani gerakan tersebut dan berjaya menyekat gelombang cabaran aliran fahaman sedemikian. Namun sifat berani, analitik dan strategik Tun Musa Hitam juga telah menyebabkan beliau amat kritis kepada kepimpinan Tun Dr Mahathir sehingga akhirnya beliau bertindak meletak jawatannya sebagai Timbalan Perdana Menteri. Sejak peristiwa tersebut, Tun Musa Hitam telah menjauhi dunia politik.

Walaupun tidak lagi terlibat dalam perjuangan membela nasib rakyat secara langsung melalui wacana siasah beliau yang dikagumi ramai, Tun Musa Hitam tetap aktif menyumbang tenaga demi pertiwi tercinta. Beliau seringkali menyuarakan hak kebebasan bersuara dan mencetuskan kesedaran orang ramai tentang hak asasi manusia apabila dilantik sebagai Ketua Suruhanjaya Hak Asasi Manusia(SUHAKAM) dari tahun 1999 hingga 2000.

Tun Musa berasal dari Segamat, Johor dan pendidikan awal beliau bermula di Maktab Sultan Abu Bakar sebelum menamatkan pengajian ijazah di Universiti Malaya. Semasa bergelar penuntut, beliau bergiat aktif dalam politik kampus sehingga dilantik sebagai setiausaha bagi benua Asia untuk sekretariat mahasiswa antarabangsa dalam mesyuarat di Lagos. Dilahirkan dari keluarga rakyat biasa dan mencapai kegemilangan setelah menempuh pelbagai liku hidup hinggalah menjadi Menteri Pelajaran dan seterusnya ke kemuncak kerjayanya sebagai Timbalan Perdana Menteri. Kepakarannya dalam bidang politik antarabangsa telah menarik minat kerajaan sehingga melantik beliau memegang pelbagai jawatan di peringkat antarabangsa, antaranya Pengerusi Persatuan Parlimen Komanwel, Ahli Lembaga UNESCO, Ketua Perwakilan Pemerhati Komanwel untuk pilihan raya umum Malawi serta Ahli Perwakilan Menteri Komanwel ke Nigeria, Pakistan, Fiji dan Gambia.

Pada tahun 1960-an, Musa dilantik menjadi Pemangku Setiausaha Agung UMNO. Beliau diangkat menjadi Ahli Parlimen buat pertama kali pada tahun 1969 dan berkhidmat sebagai Timbalan Menteri sebelum beliau menyambung pelajaran ke peringkat Sarjana Hubungan Politik Antarabangsa di Universiti Sussex,UK. Apabila kembali ke Malaysia pada tahun 1971, beliau kembali aktif berpolitik, apabila dilantik sebagai Timbalan Whip Parlimen untuk Parti Perikatan dan dipilih sebagai ahli Majlis Tertinggi UMNO. Beliau turut dipilih sebagai Naib Presiden UMNO pada 1978. Pada tahun 1981, Tun Musa terpilih sebagai Timbalan Presiden UMNO, seterusnya dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri Malaysia. Sebelum menjawat kerusi Timbalan Perdana Menteri dan Menteri Dalam Negeri pada 1981-1986, Tun Musa telah menjawat beberapa jawatan dalam kerajaan seperti Pengerusi FELDA, Timbalan Menteri Perdagangan dan Industri, Menteri Pendidikan(1978-1981).

Ibarat kata perpatah, "Air dicincang takkan putus" walaupun menyepi seketika selepas meletakkan jawatan Timbalan Perdana Menteri pada tahun 1986, namun hubungan beliau dengan Tun Dr.Mahathir kembali bertaut apabila Tun Musa menerima pelantikan sebagai Utusan Khas Malaysia untuk Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu(PBB) pada tahun 1990-1991 dan sekali lagi pada tahun 1995. Tun Musa juga pernah menjadi utusan Khas Perdana Menteri untuk Kumpulan Bertindak Peringkat Menteri Komanwel(CMAG) dan juga mengetuai perwakilan Malaysia untuk Suruhanjaya Hak Asasi Manusia PBB(UNCHR) dari 1993 hingga 1998, dan dipilih sebagai Pengerusi Sesi Ke-52 untuk Suruhanjaya tersebut pada tahun 1995.

Walaupun telah bersara dari arena politik tempatan, Tun Musa Hitam masih tetap bersedia menabur bakti kepada negara melalui Badan-Badan NGO dan syarikat-syarikat multinasional. Ini terbukti dengan pelantikannya sebagai pengerusi Sime Darby dari tahun 2007 sehingga 2009.

Tun Dr.Ismail Dato' Hj. Abdul Rahman

Tun Dr.Ismail Dato' Hj. Abdul Rahman

1915 - 1973

Beliau dilahirkan pada 4 November 1915, segala jasa dan pengorbadan Tun Dr.Ismail Bin Dato' Hj.Abdul Rahman terhadap negara sentiasa dikenang walaupun selepas ketiadaannya. Mantan Timbalan Perdana Menteri Ke-2 ini diperakui pakar dalam hubungan antarabangsa dan mempunyai rekod cemerlang dalam hal- ehwal dalam negeri. Ringkasnya, beliau adalah pemimpin yang bergandingan dengan Tunku Abdul Rahman dan Tun Abdul Razak dalam proses memperkukuhkan negara bangsa Malaysia.

 Anak kelahiran Johor Bahru ini mendapat pendidikan awal di Sekolah Bukit Zaharah dan kemudian melanjutkan pelajaran di English College, kedua-duanya di Johor Bahru. Setelah lulus dengan cemerlang dalam pendidikan peringkat menengah, beliau melanjutkan pelajaran ke King Edward College of Medicine, Singapura dari tahun 1936 hingga 1939. Setelah itu, beliau telah mendapat tawaran melanjutkan pengajian di Queen's College Melbourne University, Australia sehingga memperoleh Ijazah Sarjana Muda Perubatan tahun 1945. Beliau mendapat penghargaan dan menjadi kebanggaan negara kerana menjadi anak melayu pertama lulus Ijazah Perubatan dari University tersebut. Sekembali ke Tanah Air, beliau menyertai Jabatan Kesihatan Johor buat seketika dan kemudian membuka klinik perubatannya sendiri yang dikenali sebagai Tawakkal di Johor Bahru.

Tun Dr.Ismail mula menempa nama dalam bidang politik apabila dilantik sebagai Ahli Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri Johor tahun 1948 hingga 1954. Di peringkat persekutuan pula, beliau mula menyertai UMNO pada tahun 1951 setelah Dato' Onn Jaafar meletak jawatan dan Tunku Abdul rahman diangkat sebagai Presiden UMNO. Beliau juga menganggotai Majlis Perundangan Persekutuan yang ditubuhkan oleh Sir Gerald Templer pada tahun 1955 dan setahun selepas itu, beliau dilantik sebagai Menteri Tanah, Perlombongan dalam kabinet persediaan Tunku Abdul Rahman.

Sebelum negara mencapai kemerdekaan, Tun Dr.Ismail telah dilantik sebagai Menteri Perdagangan dan Perindustrian pada tahun 1956. Tunku Abdul Rahman turut memilih beliau sebagai salah seorang ahli rombongan ke London pada Februari 1956 bagi rundingan kemerdekaan Tanah Melayu. Beliau telah dilantik sebagai Duta Malaysia ke Amerika Syarikat yang pertama dan pada masa yang sama sebagai wakil Malaysia ke Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu di New York.

Sebaik pulang ke tanah air, khidmat dan pengalaman luas beliau dalam politik amat diperlukan menyebabkan beliau dilantik sebagai Menteri Perdagangan dan Perindustrian buat kali kedua serta Menteri Hal Ehwal Dalam Negeri antara tahun 1960-1967. Atas sebab-sebab kesihatan, Tun Dr.Ismail bersara seketika daripada bidang politik negara dan menjalani rawatan kanser di London. Desakan keadaan selepas peristiwa hitam 13 Mei 1969, Tun Dr.Ismail kembali melibatkan diri dalam kancah politik demi kepentingan negara. Beliau sekali lagi telah dilantik sebagai Menteri Hal-Ehwal Dalam Negeri dan bertanggungjawab membantu Tun Abdul Razak meredakan ketegangan dalaman ini sebagai Timbalan Pengerusi Majlis Gerakan Negara(MAGERAN)

Apabila keadaan negara telah pulih sepenuhnya, Tun Abdul Razak telah sebulat suara dipilih sebagai Perdana Menteri Malaysia Ke-2 dan melantik Tun Dr.Ismail sebagai Timbalan Perdana Menteri pada tahun 1971. Tun Dr.Ismail telah menampilkan prestasi yang amat membanggakan dan banyak membantu meringankan tugas serta tekanan yang dihadapi oleh Tun Abdul Razak ketika itu. Tun Dr.Ismail juga pernah memangku jawatan Perdana Menteri ketika Y.T.M Tunku Abdul Rahman dan Tun Abdul Razak berada di luar negara.

Pada 2 Ogos 1973 beliau meninggal dunia akibat serangan jantung dan dimakamkan di Makam Pahlawan yang merupakan pemimpin pertama disemadikan di situ. Ungkapan beliau, 'Jangan sapu ke bawah permaidani' yang sangat terkenal diingati sehingga ke hari ini. Ungkapan ini timbul berikutan permasalahan ekonomi orang Melayu yang sangat daif tetapi cuba ditutup begitu sahaja, sehingga akhirnya tercetus Peristiwa 13 Mei 1969.

Sumbangan pemikiran beliau yang luar biasa memberi inspirasi kepada Akademi Perubatan Malaysia menganjurkan pidato Tun Dr.Ismail setiap dua tahun sekali. Sebagai mengenang jasa beliau, namanya terpahat di Kolej Tun Dr Ismail, UPM, Kolej Kediaman Tun Dr. Ismail, UTHM, Batu Pahat Johor dan Taman Tun Dr Ismail di kawasan Selangor dan Kuala Lumpur. Sebagai menghargai jasa dan sumbangan beliau, Universiti Malaya menganugerahkan Ijazah Kehormat Kedoktoran Undang-Undang kepada beliau pada tahun 1964.

Tan Sri Muhyiddin Bin Mohd Yaasin

Tan Sri Muhyiddin Yaasin

1947

Beliau merupakan anak jati Pagoh, Muar Johor yang muncul sebagai tokoh UMNO yang progresif setelah menunjukkan kecemerlangan ketika menerajui Johor sebagai Menteri Besar. Apabila Dato' Sri Mohd Najib dilantik sebagai Perdana Menteri, beliau dipilih untuk berganding sebagai Timbalan Perdana Menteri dan turut memegang jawatan sebagai Menteri Pelajaran.

Sebaik sahaja menerajui Kementerian Pelajaran, Tan Sri Muhyiddin telah melaksanakan 2 dasar yang penting iaitu memansuhkan pelaksanaan dasar Pengajaran dan Pembelajaran Sains dan Matematik dalam bahasa Ingeris bermula 2012 dan menggantikan dengan Dasar Memartabatkan Bahasa Malaysia dan Memperkukuhkan Bahasa Ingeris. Disamping itu, semua calon Sijil Pelajaran Malaysia(SPM) hanya dibenarkan mengambil 10 mata pelajaran bermula tahun 2010. Beliau juga mengumumkan 20 buah Sekolah Berprestasi Tinggi(SBT) dan memberikan bantuan kewangan RM700000.00 bagi setiap sekolah yang terpilih.

Dilahirkan pada 15 Mei 1947, Tan Sri Muhyiddin mendapat pendidikan awal di Sekolah Kebangsaan Maharani Muar dan kemudian di Sekolah Kebangsaan Ismail Muar. Beliau meneruskan zaman persekolahan di Sekolah Tinggi Muar yang terkenal sebelum mendapat tawaran melanjutkan pelajaran ke Universiti Malaya(UM) Kuala Lumpur dalam bidang ekonomi dan kajian Bahasa Melayu.

Sesuai dengan kecenderungan dalam bidang politik, anak kepada seorang ulama dan penceramah agama yang sangat dihormati di negeri Johor ini sangat suka membaca dan mempunyai pengetahuan yang luas. Sebelum menceburi bidang politik, Tan Sri Muhyiddin pernah menjawat jawatan sebagai Penolong Setiausaha di Pejabat Setiausaha Kerajaan Negeri dan Penolong Pegawai Daerah.

Kepimpinan beliau mula mendapat perhatian apabila dilantik sebagai ketua UMNO Pagoh pada tahun 1974. Beliau telah dilantik sebagai setiausaha Pemuda UMNO Johor pada tahun 1976 dan kemudiannya dipilih mengaggotai Jawatankuasa Badan Perhubungan UMNO Negeri Johor. Selepas itu, beliau diberi tanggungjawab menyandang jawatan Ketua UMNO Johor dan dilantik sebagai Menteri Besar Johor pada tahun 1986 sehingga 1995. Di bawah kepimpinan beliau, banyak bandar baru diwujudkan dan peluang pekerjaan bertambah sehingga melonjakkan Johor menjadi salah sebuah negeri termaju dengan pertumbuhan ekonomi yang kukuh pada masa itu meskipun ketika itu kemelesetan ekonomi global.

Antara projek pembangunan utama yang dilaksanakan semasa Johor di bawah teraju pentadbiran beliau adalah usaha menaik taraf Lapangan Terbang Senai, Memajukan Pelabuhan Tanjung Pelepas sehingga mampu menarik ramai pelabur dan bersaing dengan Singapura, menerajui pembangunan sistem telekomunikasi bernilai RM700 juta, menambah bidang Teknologi di UTM, membina perpustakaan Sultan Ismail dan membina Lebuhraya Link Ke-2 Johor-Singapura, sekaligus mewujudkan hubungan yang lebih erat dengan negara jiran itu. Beliau turut menaik taraf perkhidmatan kesihatan dengan membesarkan Hospital Sultanah Aminah, meluluskan penstrukturan Jabatan dan Majlis Agama Islam Johor, menggabungkan perusahaan kecil di peringkat kampung untuk menjadi industri dan kemuncak kejayaan beliau apabila Johor Bahru berjaya diistiharkan sebagai bandaraya pada 1 Januari 1994.

Diperingkat Persekutuan, pengalaman pentadbiran beliau diasah dan dipupuk dalam pelbagai kementerian, meliputi portfolio yang luas, antaranya beliau pernah menyandang jawatan Menteri Belia dan Sukan, Menteri Perdagangan Dalam Negeri dan Hal Ehwal Pengguna, Menteri Pertanian dan Menteri Perdagangan Antarabangsa dan Industri. Tan Sri Muhyiddin merupakan nadi utama dalam menjayakan SUKOM XIII yang mendapat pujian di kalangan negara Komenwel.

Kejatuhan beberapa buah negeri di semenanjung ke tangan pihak pembangkang semasa pilihanraya umum ke-12 tahun 2008 dilihat sebagai masa yang tepat untuk mengangkat Tan Sri Muhyiddin sebagai tokoh kanan kepada Dato' Sri Najib Tun Abdul Razak. Pemilihan Tan Sri Muhyiddin sebagai Timbalan Perdana Menteri Malaysia merupakan keputusan yang sangat wajar kerana pada ketika itu Dato' Sri Mohd Najib amat memerlukan barisan kepimpinan yang teguh, tegas dan kritis bagi membantu beliau menghadapi cabaran semasa di tengah gelombong politik Malaysia ketika itu.

Kemampuan dan kreativiti beliau yang tinggi diterjemah kepada hasil kerja cemerlang sehingga membolehkan setiap Kementerian yang diterajuinya menampilkan perubahan dan pembaharuan. Beliaulah yang mencanangkan slogan 'Pertanian Adalah Satu Perniagaan' semasa menjadi Menteri Pertanian bagi menyedarkan golongan belia agar mengubah mentaliti mereka menyertai bidang pertanian dan tidak hanya mengharapkan kerja makan gaji sahaja. Skim galakan Siswazah Tani juga dilancarkan dalam usaha menarik lepasan Universiti menceburi bidang keusahawanan tani dengan menggunakan teknologi moden.

Tun Hajah Rahah Tan Sri Mohd Noah

Tun Hajah Rahah

1933

Tun Hajah Rahah, isteri Perdana Menteri kedua merupakan seorang srikandi negara yang banyak berjasa. Beliau adalah puteri kepada Allahyarham Tan Sri Haji Mohamamad Noah Omar, seorang ahli politik negara. Tun Hajah Rahah banyak mendapat bimbingan dan tunjuk ajar dari ayahnya tentang selok-belok politik hasil pengalaman luasnya menjadi Menteri di Jabatan Perdana Menteri, Ahli Dewan Rakyat dan Ahli Dewan Negara.

Nama Tun Rahah begitu sinonim dengan kejayaan suaminya, Tun Abdul Razak sebagai arkitek pembangunan negara. Benarlah jika dikatakan di sebalik kejayaan seorang lelaki pastinya terdapat seorang wanita yang menjadi semangat dan pendorong. Beliau banyak memberi semangat dan perangsang kepaad suaminya terutama ketika menghadapi peristiwa Darurat di Tanah Melayu dan rusuhan kaum pada tahun 1969. Tun Rahah bergiat aktif dalam pergerakan kaum ibu UMNO dan terlibat dengan pergerakan wanita UMNO Petaling Jaya. Beliau juga cenderung dengan kerja-kerja kebajikan khususnya yang memberi faedah kepada kaum wanita. Tun Rahah juga menjadi pengasas pergerakan wanita UMNO Petaling Jaya. Beliau adalah penuang PERTIWI yang pertama, iaitu sejak tahun 1969 hingga tahun 1976. Beliau turut dilantik sebagai Yang Dipertua Persatuan Pandu Puteri Malaysia, Pengerusi Jawatankuasa Pengelola Restoran Rakyat dan Canselor Universiti Tunku Abdul Rahman (UNITAR). Tun Rahah telah dianugerahkan pingat emas Tun Fatimah daripada NCWO pada tahun 1976.

Nama Tun Rahah tidak asing lagi di kalangan pemimpin tertinggi wanita seluruh dunia. Tun Rahah amat dikenali kerana sikapnya yang lemah lembut, bersifat keibuan dan cepat mesra. Beliau menerima lantikan sebagai Canselor UNITAR dan telah dianugerahkan Ijazah Doktor Kehormat Falsafah Pendidikan dari Universiti Utara Malaysia(UUM) sewaktu Majlis Konvokesyen Kali ke-22.

Menyingkap kembali sejarah kehidupannya, pada 4 September 1952, sebaik sahaja meninggalkan Sekolah Convent of the Holy Infant Jesus, Johor Bahru ketika berusia 19 tahun, beliau telah berkahwin dengan Datuk Abdul Razak yang ketika itu berusia 30 tahun dan sedang berkhidmat sebagai Setiausaha Kerajaan Negeri Pahang. Hasil perkahwinan tersebut, mereka dikurniakan 5 orang putera iaitu Mohd Najib(Ahli Politik), Ahmad Johari(Peguam), Mohamad Nizam(Kewangan), Mohamad Nazim(Arkitek) dan Mohd Nazir(Kewangan).

Kekentalan semangat beliau dan kasih sayang yang tidak berbelah bahagi menjadikan beliau seorang teman seperjuangan yang setia dan bertanggungjawab. Sifatnya yang lemah-lembut, sederhana dan bersahaja adalah rahsia utama yang menyebabkan beliau disenangi oleh masyarakat di kampung dan bandar. Sifatnya yang sederhana itu banyak membantu meningkatkan populariti Tun Abdul Razak  sebagai seorang pemimpin negara yang disegani. Beliau juga memainkan peranan yang aktif dalam setiap pilihanraya, berkempen dari rumah ke rumah dan berucap di perhimpunan anjuran perkumpulan wanita.

Tun Hajah Rahah telah membuktikan bahawa golongan wanita juga mampu memberi sumbangan yang berkesan kepad pembangunan negara. Ini terbukti apabila Tun Rahah bukan sahaja telah menjadi pasangan setia kepada pemimpin tersohor negara, malah beliau juga telah melahirkan seorang putera yang memegang tampuk tertinggi pentadbiran negara iaitu Dato' Sri Mohd Najib, Perdana Menteri Malaysia ke-6. Disamping itu beliau juga sentiasa mengingatkan kaum wanita agar melibatkan diri secara aktif dalam pelbagai kegiatan khususnya untuk memajukan kaum wanita di samping memberi sumbangan dan khidmat bakti untuk negara.

Keluarga Tun Abdul Razak

Tokoh : Dato Onn Jaafar

Dato' Onn Jaafar

Perang Dunia Kedua di Tanah Melayu tamat apabila pemerintahan tentera Jepun, Jeneral Itokagi menandatangani surat rasmi peletakan senjata kepada pihak berikat yang diwakili oleh Pemerintah Tentera Tertinggi British, Lord Luis Mountbattern, di bangunan perbandaran  Singapura pada 12 September 1945.

Tiga hari selepas itu, angkatan tentera British tiba di Singapura dan mengistiharkan bahawa seluruh Tanah Melayu termasuk Singapura, terletak di bawah British Military Administration(BMA) menyebabkan berlaku kelompongan pemerintahan khususnya di Tanah Melayu. Peluang tersebut telah diambil oleh pasukan bersenjata Malayan People Anti Japanese Army(MPAJA) yang sebahagian besarnya dianggotai oleh kaum cina yang berfahaman komunis mengambil alih pemerintahan negara selama 14 hari dan melaksanakan langkah pembersihan terhadap pembelot yang didakwa bersekongkol dengan penjajah Jepun sebelum itu.

Kekelutan, kegemparan dan perpecahan yang menyusul dalam tempoh beberapa bulan selepas itu, British melalui wakilnya, Harold Mac Micheal tiba ke Tanah Melayu pada 11 Oktober 1945 untuk mengumumkan penubuhan Malayan Union yang menular status negeri ini sebagai wilayah jajahan langsung British. Melalui paksaan dan ugutan, Mac Micheal berjaya mendapatkan tandatangan persetujuan daripada semua Raja Melayu dalam tempoh dua bulan sahaja bermula dengan Sultan Ibrahim, Johor pada 20 Oktober dan yang terakhir Sultan Ismail Nasiruddin Shah, Terengganu pada 21 Disember 1945.

Pada saat-saat Melayu terumbang-ambing tidak berhaluan, Dato' Onn Jaafar Pegawai Daerah Batu Pahat, yang juga anak angkat kepada Baginda Sultan Johor tampil ke hadapan penuh keberanian, tanpa teragak-agak mempersoalkan pendirian Baginda Sultan Johor menandatangani surat persetujuan memberi kuasa kepada Malayan Union itu melalui kritikan pedas yang disiarkan di dalam bahasa Melayu yang paling berpengaruh ketika itu, Malah, beliau menghubungi para pemimpin Melayu di negeri-negeri lain supaya bersama-sama membantah melalui rapat umum. Pemimpin orang Melayu seperti Zainal Abidin Ahmad(Za'aba), Tunku Abdul Rahman Putra yang ketika itu merupakan Pegawai Daerah kulim, Datuk Panglima Bukit Gantang Haji Abdul Wahab Toh Muda Abdul Aziz(Menteri Besar Perak) dan Tan Sri Nik Ahmad Kamil Nik Mahmood(Menteri Besar Kelantan), mengatur rapat umum diseluruh negara bermula dengan Alor Setar pimpinan Tunku Abdul Rahman Putra pada 19 Januari 1946 yang telah dihadiri oleh kira-kira 50000 orang. Rapat umum seturusnya berlangsung di Kota Bharu, Batu Pahat, Ipoh dan Negeri Sembilan membei gambaran kepada British bahawa Tanah Melayu tidak lagi seperti sebelumnya tetapi telah mempunyai seorang pemimpin berwibawa yang boleh menggalas harapan mereka.

UMNO

Melalui akhbar Majlis juga Dato' Onn tidak kenal erti jemu menyeru supaya orang Melayu hadir ke rapat umum terbesar yang dikenali sebagai Kongres Melayu Semalaya bagi menggembleng perpaduan agar tidak lagi dipandang remeh oleh penjajah. Kongres ini yang dihadiri oleh 42 persatuan, pertubuhan dan pergerakan orang Melayu dari seluruh semenanjung telah berlangsung pada 1 hingga 4 Mac 1946 di Jalan Dewan Sultan Sulaiman, Kuala Lumpur di mana Dato' Onn dengan semangat membara menuntut semua yang turut serta pada hari itu bersatu dibawah payung sebuah parti politik untuk memastikan suara mereka diberi perhatian oleh pihak British. Di perhimpunan ini jugalah persetujuan dicapai untuk menubuhkan sebuah gerakan yang akan membela kepentingan orang Melayu di Negara yang dikenali sebagai Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersekutu(United Malay National Organisation-UMNO) dan para delegasi telah sebulat suara memilih Dato' Onn sebagai Yang Dipertuanya yang pertama.

Melalui Kongres ini Dato' Onn menangani 2 permasalahan besar yang dihadapi oleh orang-orang Melayu ketika itu. Pertama bersatu suara menentang penubuhan Malayan Union dan kedua untuk mengeluarkan satu resolusi mengingatkan agar orang Melayu tidak terpengaruh dengan ajaran komunis yang berpura-pura ingin bersama-sama mengangkat senjata untuk memerdekakan negeri ini sebaliknya perjuangan komunis adalah untuk menjadikan Tanah Melayu sebagai sebahagian daripada tanah jajahan takluk komunis antarabangsa.

Perpaduan yang terbukti mendorong Dato' Onn bersama-sama tiga orang sahabat, Datuk Panglima Bukit Gantang, Tan Sri Nik Ahmad Kamil dan Dato' Hamzah Abdullah(Menteri Besar Selangor) menceroboh masuk ke Hotel Station(Selepas itu dikenali sebagai Majestic Hotel) Kuala Lumpur bagi menghalang kesemua Raja Melayu daripada pergi menghadiri upacara perlantikan Sir Edward Gent sebagai Gabenor Malayan Union yang pertama di Rumah Persekutuan pada 1 April.

Dato' Onn seterusnya mencadangkan agar orang bukan Melayu dibenarkan menyertai UMNO untuk membentuk satu bangsa tanpa sebarang prejudis kaum dengan ahli daripada kaum lain diberi keahlian bersekutu sahaja dengan hak untuk mengundi pemimpin dikalangan mereka, sementara hak untuk mengundi pemimpin tertinggi masih dipegang oleh orang Melayu. Saranan ini jelas menunjukkan betapa beliau memiliki pemikiran yang jauh sehingga melampaui zamannya. Walau bagaimanapun, masyarakat Melayu belum boleh menerima pendapat itu yang pada pandangan umum akan mengugat kedudukan orang Melayu sebagai suara dominan di dalam parti. Apabila cadangan untuk menyatukan kaum-kaum di bawah UMNO ditolak, Dato' Onn telah meletakkan jawatan sebagai Yang Dipertua UMNO pada tahun 1951 dan menubuhkan Parti Kemerdekaan Malaya(IMP) yang berasaskan kepelbagaian kaum. Hanya selepas 23 tahun, barulah saranan tersebut direalisasikan oleh kerajaan melalui penggabungan parti-parti dalam Barisan Nasional.

Dilahirkan di Bukit Gambir, Muar Johor pada 12 Februari 1895, Dato' Onn Jaafar merupakan anak kepada Menteri Besar Johor yang pertama iaitu Datuk Jaafar bin Haji Muhammad, jawatan yang turut beliau sandang apabila dewasa. Beliau merupakan kerabat Istana dan pernah dijaga oleh Sultan Ibrahim Ibni Sultan Abu Bakar sebagai anak angkat. Bondanya yang dikasihi Ruqayah telah meninggal dunia ketika beliau berusia 7 tahun, ketika berusia 8 tahun, beliau telah melanjutkan pelajaran di Alderburgh Lodge School, Suffolk England bersama-sama putera Sultan Johor. Pada 1910 sehingga 1911, beliau telah dihantar pula menuntut di Maktab Melayu Kuala Kangsar.

Pengalaman dan pengetahuan luas beliau menjalani kehidupan dan bekerja di kalangan orang Inggeris, golongan kerabat Diraja, pegawai Jepun dan rakyat biasa memberi beliau pendedahan yang luas untuk mengenal pasti tentang permainan psikologi penjajah. Pengalaman beliau sebagai wartawan dan pengarang di Lembaga Malaya dan Harian Lembaga, ahli Majlis Mesyuarat Kerajaan Johor dan Ketua Pejabat Kawalan Makanan Negeri Johor ketika pendudukan Jepun, Pegawai Daerah dalam pentadbiran British dan Menteri Besar menyedarkan bahawa orang Melayu tidak mempunyai pilihan lain kecuali bersatu untuk mendapatkan kembali hak di negara sendiri.

Dato' Onn merupakan pemimpin tulen yang membawa agenda perpaduan serta turut turun padang melawat ke kawasan rakyat untuk sama-sama memahami permasalahan yang dihadapi serta dalam pada masa yang sama mencari penyelesaian kepada masalah tersebut. Walau bagaimanapun, mungkin rakyat kurang memahami cara beliau berfikir serta akibat permainan politik pecah dan perintah "divide and rule" yang diamalkan penjajah, beliau terus terpinggir daripada arus perdana politik negara apabila dua Parti yang ditubuhkannya tidak mendapat sambutan meluas rakyat iaitu Parti Kemerdekaan Malaya(IMP) dan Parti Negara.

Dato' Onn boleh diibaratkan sebagai seorang panglima yang telah ditakdirkan untuk memimpin orang Melayu yang menghadapi saat-saat yang amat mencemaskan. Beliau tetap peneraju bangsa tulen yang telah menyalakan obor semangat rakyat memperjuangkan hak mereka sendiri. Tiada siapa yang dapat menafikan bahawa tanpa usaha seruan gerakan yang beliau lakukan, UMNO tidak akan wujud untuk membela nasib orang Melayu.Beliau adalah pemangkin kepada gerakan perpaduan Melayu dan menyuntik kesedaran bahawa kita perli membentuk sebuah negara merdeka yang bersatu pada dan harmoni.

 Ketokohan dan kepimpinan Dato' Onn Jaafar diwarisi oleh anakandanya, Tun Hussein Onn, Perdana Menteri Malaysia Ketiga dan juga cucunya, Datuk Seri Hishamuddin Tun Hussein yang kini merupakan orang penting dalam Kerajaan Malaysia.

Tokoh : Dato' Sri Mohd Najib Tun Abdul Razak

Dato' Sri Mohd Najib Tun Abdul Razak 

Dato' Sri Mohd Najib, Perdana Menteri Malaysia keenam, adalah putera sulung kepada Allahyarham Tun Abdul Razak Perdana Menteri Malaysia Kedua. Sebaik sahaja mengambil alih kepimpinan negara pada tahun 2009, Dato' Sri Najib telah membuka dimensi baru dalam paradigma Melayu melalui istilah "Melayu Glokal" bagi membangkitkan semangat daya saing yang sihat di kalangan penduduk berbangsa Melayu di Malaysia untuk mencapai kegemilangan hingga ke peringkat global.

Dilahirkan di Kuala Lipis, Pahang pada 23 Julai 1953, Dato' Sri Najib menerima pendidikan awal di St.John Institution, Kuala Lumpur. Kemudian, beliau melanjutkan pelajaran di Kolej Malvern di Worchestershire di England dan selepas itu melanjutkan pelajaran tinggi di Universiti Nottingham dalam bidang ekonomi industri. Beliau menamatkan pengajiannya pada tahun 1974.

Kerjaya politik beliau dalam UMNO bermula dengan menerajui Ketua Pemuda Bahagian Pekan dan ahli exco pemuda UMNO pada tahun 1976. Daya kepimpinan dan pemikirannya yang proaktif menonjolkan beliau sebagai pemimpin pelapis UMNO yang penuh karisma sehingga membolehkan beliau memenagi jawatan sebagai ahli Majlis Tertinggi UMNO sejak tahun 1981. Setelah Datuk Mokhtar Hashim  mengosongkan jawatan Naib Pemuda UMNO, beliau mengisi kekosongan jawatan itu.

Kualiti kepimpinan Dato' Sri Najib telah teruji sejak zaman mudanya lagi apabila dilantik menerajui Kerajaan Negeri Pahang sebagai Menteri Besar pada usia 29 tahun. Menteri Besar termuda dalam sejarah politik negara kita. Beliau juga telah dipilih oleh rakyat sebagai Ahli Parlimen Pekan pada usia 23 tahun bagi menggantikan tempat ayahandanya. Kerusi parlimen itu kekal dipegang oleh beliau sehingga kini.

Pada usia 30-an beliau telah menjadi Menteri Kabinet penuh selepas menjadi Menteri Besar Pahang selama 4 tahun. Portfolio pertama yang beliau pegang adalah sebagai Menteri Belia dan Sukan pada tahun 1986. Di bawah kepimpinannya, Malaysia berjaya memperoleh pencapaian terbaik dalam Sukan Asia Tenggara(Sukan SEA). Beliau memperkenalkan Dasar Sukan Negara yang menggariskan pembangunan sukan dan memperkenalkan ganjaran insentif kepada atlet yang memenangi pingat di Sukan Olimpik.

Bersama keluarganya

Sewaktu menyandang jawtaan Menteri Pertahanan pada tahun 1990, beliau telah mengambil langkah untuk memodenkan Angkatan Tentera Malaysia melalui peningkatan keupayaan, pemerolehan dan latihan strategik. Usaha pemodenan ini menyaksikan Malaysia memperoleh aset-aset terkini untuk seluruh pasukan bersenjata negara seperti pesawat pejuang MiG 29, F-18 Super Hormet, Kapal Frigate F-2000 dan artileri 155mm. Beliau juga meningkatkan kualiti kehidupan anggota tentera dengan memperbaiki pelbagai kemudahan asas mereka seperti menyediakan perumahan yang lebih berkualiti dan meningkatkan elaun sara hidup untuk seluruh pasukan keselamatan negara.

Setelah itui, Dato' Sri Najib diberi portfolio yang penting iaitu sebagai Menteri Pelajaran pada tahun 1995. Di bawah terajunya, sistem pendidikan negara mengalami perubahan besar termasuk memperkenalkan Akta Pelajaran 1996. Keprihatinan  beliau terhadap warga pendidik terserlah dan beliau mengambil langkah-langkah penting untuk memajukan pendidikan negara. Antara langkah yang dilaksanakan adalah penubuhan Kolej Komuniti di setiap kawasan Parlimen, meluluskan peruntukkan untuk pembinaan SJKC dan SJKT yang baru serta mempercepatkan langkah pembestarian sekolah melalui penerapan ICT dalam pengajian dan pembelajaran. Beliau turut mengumumkan kenaikan taraf Sijil Perguruan kepada Diploma Pendidikan untuk guru terlatih lepasan Maktab Perguruan.

Sebaik sahaja menyandang jawatan Presiden UMNO yang ketujuh selepas pengunduran Tun Abdullah Ahmad Badawi secara rasmi pada 3 April 2009, Dato' Sri Najib telah dilantik sebagai Perdana Menteri Malaysia yang keenam. Serentak dengan itu, beliau mengumumkan gagasan 'Satu Malaysia' sebagai agenda nasional, meneruskan agenda perpaduan kaum Almarhum Ayahandanya dan bapa saudaranya, Tun Hussein Onn. Kepelbagaian portfolio yang beliau sandang sebelum menjawat jawatan kepimpinan tertinggi politik negara telah mematangkan pemikiran dan pendekatan beliau dalam bidang politik, khususnya dalam menangani pelbagai karenah dan keperluan dalam negara berbilang bangsa seperti Malaysia.

Gagasan 'Satu Malaysia' yang diperkenalkan adalah satu justifikasi bagi mengiktiraf peranan semua kaum dalam membina negara dan membangunkan bangsa tanpa membezakan keturunan, agama dan latar belakang dengan menitikberatkan semangat kecintaan terhadap negara. Beliau juga telah mengistiharkan Biasiswa Nasional untuk memberi tajaan pendidikan kepada pelajar cemerlang dalam kalangan semua kaum.

Dato' Sri Najib menarik perhatian antarabangsa apabila menyampaikan ucapan yang bernas semasa menghadiri Sidang Kemuncak Ekonomi di Davos, Switzerland. Dalam ucapan tersebut beliau menjelaskan perbezaan antara ekstrimis dangan pengganas yang sering menjadi senjata media barat menyerang umat Islam di seluruh Dunia. Beliau juga merasakan sudah sampai masanya pihak Barat memberi layanan yang lebih adil kepada umat Islam kerana selepas peristiwa 9/11 umat islam sering menjadi sasaran sikap prejudis barat.

Dalam pada itu, beliau juga telah memperkenalkan Program Tranformasi Nasional (NTP) yang merangkumi transformasi menyeluruh keatas 2 sektor utama di negara ini untuk melonjakkan ke suatu tahap yang lebih tinggi - misi nasional merealisasikan Wawasan 2020 untuk Malaysia mencapai status negara maju sepenuhnya. Kedua-dua teras utama yang terkandung di dalam NTP ini meliputi Program Transformasi Kerajaan(GTP) dan Program Transformasi Ekonomi(ETP).

Melalui GTP, kerajaan telah memperkenalkan 6 bidang utama yang merangkumi, Bidang Keputusan Utama Nasional iaitu mengurangkan jenayah, membenteras rasuah, mempertingkatkan pencapaian pelajar, mempertingkatkan pendapatan isi rumah bagi keluarga yang berpendapatan rendah, memperbaiki infrastruktur di luar bandar dan mempertingkatkan keupayaan pengangkutan di bandar.

Bagi bidang yang tidak meliputi di dalam kenam-enam NKRA ini, Dato' Sri Najib meletakkan Bidang Keberhasilan Utama Kementerian (MKRA) di mana setiap kementerian perlu memberi perhatian kepada isu-isu semasa dan mempertingkatkan prestasi masing-masing. Kemajuan yang dicapai oleh setiap Kementerian adalah menjadi tanggungjawab langsung menteri-menterinya dengan memastikan ia memberi kesan langsung yang dapat dirasai oleh rakyat seperti kepantasan bertindak balas dalam menangani aduan rakyat dna mengurangkan kadar kemalangan jalan raya.

Satu Malaysia

Serentak dengan pengenalan MKRA ini, Indek Prestasi Utama(KPI) Kementerian turut diperkenalkan bagi memastikan setiap kementerian berusaha mencapai sasaran yang telah ditetapkan. Perkembangan dan keputusan yang terhasil perlu dilaporkan dari semasa ke semasa untuk memastikan ketelusan sentiasa diberi perhatian. Sementara itu, ETP pula menggariskan wawasan Dato' Sri Najib mentransformasikan Malaysia menjadi sebuah negara berpendapatan tinggi melalui 12 Bidang Ekonomi Utama Nasional (NKEA) yang telah dikenal pasti sebagai aktiviti ekonomi teras yang mempu menjadi pemangkin atau pemacu kepada petumbuhan ekonomi Malaysia. Dua belas bidang uatama penjana ekonomi tersebut ialah minyak, Gas dan Tenaga, Kelapa Sawit, Perkhidmatan Kewangan, Pelancongan, Perkhidmatan Perniagaan, Elektronik dan Elektrikal, Perniagaan Borong dan Runcit, Pendidikan, Penjagaan Kesihatan, Kandungan dan Infrastruktur Komunikasi, Pertanian dan Greater Kuala Lumpur/Lembah Klang. Walau bagaimanapun, pelbagai bidang baru yang didapati berpontensi akan ditambah ke dalam NKEA ini setelah pemerhatian dan kajian terperinci dilakukan dari semasa ke semasa.

Kebolehan beliau mengilhamkan garapan pelbagai perancangan yang menyentuh agenda nasional ini jelas memperlihatkan kematangan Dato' Sri Najib memimpin negara. Berbanding Almarhum Tun Abdul Razak yang kelihatan lebih bersahaja, diam namun penuh bertenaga. Dato' Sri Najib lebih vokal dan menjelaskan hasrat beliau ingin menyambung usaha yang telah dipelopori oleh para pemimpin terdahulu termasuk agenda ekonomi dan  pembangunan ayahanda beliau yang tercinta. Pengalaman yang beliau timba dalam dunia politik tanah air sejak tahun 1970-an mengajar beliau tentang perlunya menyediakan sebuah pelan induk yang komprehensif untuk menerajui negara melangkah menuju ke arah masa depan yang gemilang.

  

Tokoh : Tun Abdullah Ahmad Badawi

Tun Abdullah Ahmad Badawi

Bapa Pembangunan Modal Insan

1939

Tun Abdullah Ahmad Badawi dilantik sebagai Perdana Menteri Malaysia yang kelima pada 31 Oktober 2003 dan lebih dikenali dengan konsep Islam Hadhari. Beliau dilahirkan pada 26 November 1939 di Kampung Perlis, Bayan Lepas Pulau Pinang. Mendapat pendidikan awal di Sekolah Tinggi Bukit Mertajam dan di Penang Methodist Boys School, beliau seterusnya melanjutkan pelajaran di Universiti Malaya dan dianugerahkan Ijazah Sarjana Muda Sastera dalam Pendidikan Islam.

Tun Abdullah bukan sahaja dilihat sebagai pemimpin Islamik dan serdahana, malah merupakan satu-satunya Perdana Menteri Malaysia yang mempunyai latar belakang pendidikan Islam. Kecenderungan Tun Abdullah dalam pendekatan berasaskan Islam bukan sahaja sesuatu yang asing kerana beliau adalah cucu kepada tokoh agama terkenal di Pulau Pinang iaitu Hj Abdullah Fahim.

Tun Abdullah menerapkan pemikiran tentang Islam sebagai cara hidup yang sentiasa sesuai untuk seluruh umat manusia melalui gagasan Islam Hadhari yang memfokus terhadap Islam yang menolak sama sekali aktiviti keganasan. Selain itu, penekanan terhadap gagasan ini dilihat semakin mendesak berikutan persepsi buruk dan tekanan hebat yang diberi oleh pihak barat terhadap umat Islam selepas berlakunya Peristiwa 9/11.

Tun Abdullah merupakan seorang yang cukup pengalaman dalam pentadbiran kerajaan kerana pernah berkhidmat dalam sektor awam dalam suatu jangka waktu yang lama.  Justeru beliau mempunyai pemahaman dalam selok belok pentadbiran dengan secukupnya. Beliau pernah dilantik sebagai Ketua Penolong Setiausaha MAGERAN di zaman pentadbiran zaman dan menjadi Presiden Gabungan Pelajar Melayu Semenanjung(GPMS) pada tahun 1961 dan 1946.

Semasa menerajui pentadbiran negara, beliau telah melaksanakan pendekatan berdialog dan kerjasama dalam merintis permuafakatan yang seterusnya menjana imej sebagai pemimpin yang pragmatik. Lawatan keAmerika Syarikat, Perancis, Britain mengambarkan penerimaan kuasa-kuasa besar ke atas kepimpinan beliau. Ini terbukti dengan ucapan sulungnya di Pertubuhan Bangsa-Bangsa bersatu pada September 2004 telah meninggalkan dampak positif berhubung penerimaan antarabangsa terhadap dasar politiknya.

Beliau juga bertanggungjawab menaik taraf Badan Pencegah Rasuah menjadi Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia(SPRM) dengan tekad dan komitmen untuk memerangi amalan rasuah bukan sahaja di kalangan penjawat awam malah turut meliputi kakitangan swasta. Usaha menghapuskan gejala rasuah telah menjadi antara agenda utama dalam pentadbiran beliau. SPRM telah diberikan kuasa yang lebih meluas serta memiliki saluran meluas bagi membolehkan rakyat untuk mendedahkan amalan rasuah kepada pihak berkuasa. Penubuhan Institut Etika Awam dan Akedemi Pembanterasan Rasuah di peringkat serantau memperlihatkan kesungguhan beliau dalam menangani isu rasuah yang dilihat berpotensi menjadi barah yang menular mengancam kemakmuran negara.

Tun Abdullah juga telah menggerakkan beberapa pembaharuan ketika menerajui pentadbiran kerajaan. Antara yang paling dirasai ialah pelancaran Pelan Induk Pembangunan Pendidikan (2006-2010) yang memberi impak besar terhadap usaha memperkasakan sekolah kebangsaan, menaik taraf sekolah-sekolah agama negeri, menyamaratakan peluang pendidikan, meningkatkan kebajikan guru, mendorong peningkatan profesion perguruan setaraf dengan bidang profesional lain dan menggalakkan pembangunan negara sebagai hub pendidikan serantau dan global. Langkah ini berjaya mewujudkan satu sumber pendapatan negara selain sektor sedia ada.

Tun Abdullah

Semangat untuk memajukan masyarakat bumiputera di kawasan pendalaman serta memberi peluang pekerjaan di daerah kelahiran mereka telah mencetuskan ilham kepada beliau untuk menjalankan projek mega yang melibatkan lima koridor pembangunan dengan tujuan untuk mengagihkan kekayaan dan kemajuan ekonomi secara sama rata di koridor tersebut. Kawasan koridor tersebut dikenali sebagai Koridor Pembangunan Sabah, Koridor Tenaga Diperbaharui Sarawak(SCORE), Koridor Pembangunan Pantai Timur(ECER), Koridor Wilayah Pembangunan  Utara(NCER) dan Wilayah Pembangunan Iskandar (Johor).

Semasa menyandang jawatan Perdana Menteri, Tun Abdullah telah dilantik sebagai pengerusi Pergerakan Negara-Negara Berkecuali (NAM) dan pertubuhan Negara-Negara Islam(OIC). Bermula dari 2005, beliau juga telah dilantik sebagai pengerusi ASEAN. Ketrampilan beliau yang sederhana dan bersahaja, menyebabkan beliau mudah didekati dan cepat mesra, malahan rakyat jelata tanpa rasa segan memanggil beliau sebagai 'Pak Lah'. Beliau sering mengadakan lawatan mengejut ke pejabat-pejabat kerajaan untuk memastikan 'delivery-system' ataupun sistem penyampaian perkhidmatan, berjalan dengan efektif. Beliau sentiasa berpegang kepada falsafah menggagap rakyat, pegawai kerajaan, pemimpin masyarakat, dan pemimpin politik sebagai rakan dalam menjayakan cita-cita bangsa. 'Bekerja bersama-sama dengan saya dan bukan untuk saya' slogan 'Cemerlang,Gemilang dan Terbilang' sering diungkapkan oleh beliau. Setelah bersara, beliau dilantik untuk menerajui IKIM sehingga kini.

Tokoh : Tun Dr Mahathir Mohamad

Tun Dr Mahathir

Gelaran bapa permodenan telah diberikan kepada beliau kerana beliau telah menjadikan negara Malaysia sebagai sebuah negara yang moden, mampu bersaing di persada dunia. Kejayaan melonjakkan kemajuan Malaysia menjadikan beliau seorang individu dan pemimpin yang dihormati dan disegani.

Dilahirkan di Seberang Perak, Alor Setar, Kedah, Tun Dr Mathatir merupakan anak bongsu di kalangan sembilan orang adik-beradik. Beliau mendapat pendidikan awal di Sekolah Melayu Seberang perak pada tahun 1930 selama 2 tahun. Beliau melanjutkan pengajian menengah di Government English School, Alor Setar yang kini dikenali sebagai Kolej Sultan Hamid selepas memasuki kelas peralihan selama setahun memperoleh keputusan Senior Cambridge yang cemerlang pada 1945.

 Selepas tamat pengajian peringkat menengah pada tahun 1947, Tun Dr. Mahathir telah ditawarkan biasiswa Kerajaan Negeri Kedah untuk melanjutkan pelajaran dalam bidang perubatan di King Edward VII College of Medicine, Singapura. Selain subjek teras, beliau sangat meminati subjek sejarah kerana berpendapat bahawa sejarah merupakan asas kepada sesuatu bangsa untuk bergerak ke hadapan mencapai kemajuan dan mengelakkan bangsa tersebut daripada mengulangi kesilapan atas kesalahan yang sama.

Antara peristiwa yang tidak dapat dilupakan adalah semasa di bangku sekolah iaitu pejuangan menentang Malayan Union yang cuba ditubuhkan oleh kolonial Inggeris pada tahun 1946. Sebelum itu, beliau juga telah menulis surat Dato' Onn Jaafar supaya menolak anugerah 'Sir' daripada kerajaan British. Bersama beberapa rakan yang lebih tua, beliau akan menaikkan pelbagai kain rentang yang menampilkan slogan anti Malayan Union di sekitar Alor Setar.

Bersama Keluarga

Tun Dr Mahathit seorang yang sangat prihatin dan peka dengan keadaan sekeliling. Beliau memerhati, menganalisis, memberi pendapat dan mengkritik keadaan politik dan sosial di negara kita sejak zaman sebelum merdeka lagi. Semasa masih bergelar penuntut universiti, beliau sering menghantar artikel untuk disiarkan di akhbar Straits Times dan Sunday Times dengan menggunakan nama pena Che'Det.

Pada tahun 1953, beliau telah dianugerahkan Ijazah Doktor Perubatan(M.B.B.S) dari University of Malaya,Singapura dan memulakan perkhidmatannya dalam kerajaan dengan menjadi Doktor pelatih di Hospital Besar Pulau Pinang. Pada tahun 1954, Tun Dr.Mahathir telah dilantik sebagai Pegawai Perubatan di Hospital Besar Alor Setar. Beliau juga pernah berkhidmat di Langkawi, Jitra dan Perlis. Kemudian beliau membuka klinik dikenali sebagai Klinik Maha di Alor Setar pada tahun 1957 untuk membolehkan beliau bergerak dengan lebih cergas dan bebas dalam dunia politik.

Penglibatan Tun Dr.Mahathir dalam politik sebenarnya bermula apabila beliau menjadi ahli SABERKAS(Sayangkan Bangsa Ertinya Korban Apa Sahaja) di Kedah. Oleh kerana SUBERKAS merupakan badan bersekutu UMNO, maka Dr Mahathir secara automatik menjadi ahli UMNO apabila ia ditubuhkan pada 11 Mei 1946. Walau bagaimanapun, pada peringkat awal beliau agak kurang disenangi oleh sebahagian pemimpin UMNO negeri pada masa itu kerana pemikiran beliau yang terlalu progresif dan mendahului masa. Antara saranan kontroversi yang ditolak oleh UMNO Kedah ialah beliau mancadangkan supaya semua calon yang ingin bertanding dalam Pilihan Raya Umum mempunyai taraf pendidikan tertentu tanpa perlu bergantung kepada pengalaman mereka dalam bidang politik semata-mata.

Kelantangan membela kepentingan rakyat yang tertindas dan keberanian beliau menongkah arus berlainan pendapat daripada majoriti jugalah menyebabkan beliau dipecat dari UMNO seketika pada 1969. Beliau kembali bergiat cergas apabila diterima semula masuk ke dalam UMNO oleh Perdana Menteri kedua Tun Abdul Razak pada bulan Mac 1972 dan dilantik sebagai Pengerusi Majlis Pelajaran Tinggi pada 6 Jun 1972. Menyedari bahawa beliau seorang yang berpegalaman dalam bidang pelajaran dan amat mencintai ilmu pengetahuan, maka Tun Abdul Razak telah melantik beliau sebagai Menteri Pelajaran pada 1974. Tun Dr.Mahathir sedar bahawa semua anak negeri ini perlu diberi hak dan peluang sama-rata untuk memperoleh pendidikan dan taraf pelajaran yang tertinggi kerana beliau percaya hanya dengan ilmu pengetahuan sahaja negara dapat mencapai tahap kemajuan dan pemodenan yang dikehendaki.

Apabila menyandang jawatan politik tertinggi negara pada 16 Julai 1981, Tun Dr.Mahathir mengambil langkah segera mempercepatkan pembangunan dan pemodenan negara kerana berpendapat bahawa negara perlu bergerak pantas agar tidak ketinggalan. Di bawah pentadbiran beliau, lanskap ekonomi negara berubah daripada sebuah negara pertanian kepada yang berasaskan industri teknologi tinggi dan perdagangan global. Beliau juga popular sebagai pemimpin yang berwawasan dan berpandangan jauh, oleh itu Tun Dr. Mahathir telah membangunkan Syarikat Perusahaan Otomobil Nasional(PROTON) dan Perusahaan Otomobil Kedua(PERODUA) yang mampu bersaing dengan pasaran kereta import.

Penswastaan syarikat-syarikat kerajaan seperti Telekom Bhd, Tenaga Nasional Bhd, KTM dan Pos Malaysia yang dilaksanakan oleh Tun Dr.Mahathir bertujuan untuk mengurangkan beban kerajaan pusat, mempercepatkan pengurusan dan menambahkan daya saing. Berlandaskan matlamat tersebut, Tun Dr.Mahathir telah membangunkan Pusat Pentadbiran Kerajaan Persekutuan di Putrajaya yang menempatkan kompleks pelbagai kementerian yang sistematik serta mengilhamkan pembangunan Menara Berkembar Petronas. Beliau juga telah merealisasikan sebuah daerah yang menjadi hub teknologi maklumat dan komunikasi (ICT) global di rantau Asia yang dikenali sebagai Koridor Raya Multimedia (MSC) yang berpangkalan di Cyberjaya. Hub tersebut telah berjaya menarik perhatian ratusan syarikat ICT antarabangsa untuk menubuhkan pusat operasi serantau di situ seperti dari Jepun, Amerika Syarikat dan Eropah. Antara syarikat ICT yang beroperasi di MSC termasuk Microsoft, IBM, Nokia, Fujitsu, Measat, Motorola, Bloomberg, Reuters, Ericsson, Hewlett-Packard, Alcatel, Aptilo Network dan banyak lagi.

Pembinaan Lapangan Terbang Antarabangsa Kuala Lumpur (KLIA) juga mencatat satu lagi sejarah kejayaan negara yang amat gemilang. Pencapaian tersebut telah mengangkat imej Malaysia dalam arena penerbangan antarabangsa kerana kecanggihan peralatan dan kecekapan perkhidmatannya. Sebagaimana dicatatkan pada tahun 2007, KLIA telah direkodkan sebagai lapangan terbang ke-13 paling sibuk di dunia dan yang ke-7 di Asia. Tun Dr.Mahathir percaya bahawa infrastruktur negara merupakan salah satu bentuk pelaburan jangka penjang yang perlu dilaksanakan segera kerana jika ditangguhkan kos pembinaan akan menjadi lebih tinggi pada masa hadapan dan akan mengakibatkan negara menanggung beban perbelanjaan yang besar.

Dibawah pimpinannya, Malaysia telah memainkan peranan penting melalui kerjasama selatan-selatan dengan pelbagai program dan strategi yang diatur. Fokus utama adalah untuk memakmurkan negara jiran berteraskan kepada pendekatan 'prosper-the-neighbour'. Tun Dr.Mahathir juga merupakan pemimpin dan pengasas penubuhan Suruhanjaya Selatan-Selatan di kalangan negara membangun. Beliau turut mewujudkan penubuhan Persidangan Ekonomi Asia Pasifik(APEC) bagi membentuk kerjasama ekonomi dikalangan negara-negara di rantau Asia Pasifik. Malaysia merupakan sebuah negara yang menjadi anggota penaja APEC selain Australia, Brunei, Kanada, Indonesia, Jepun, Korea, Filipina, Singapura, Thailand dan Amerika Syarikat. Demikianlah besarnya fungsi yang dimainkan oleh Tun Dr.Mahathir Mohamad.

Pemikiran beliau yang bernas turut mendapat perhatian dunia. Pada tahun 1987 beliau menjadi President of United Nation Sponsored International Conference on Drug Abuse and lllicit Trafficking, Vienna, Austria. Pada tahun 1989 beliau dilantik sebagai Chairman of the High Level Appraisal Group, CHOGM. Seterusnya pada tahun 1996 beliau turut dilantik sebagai seorang Vice President of the World Solar Commission. Sebelum itu, pada tahun 1994, beliau telah diberi penghormatan untuk merasmikan Zimbabwe International Trade Fair meskipun beliau bukan berbangsa Afrika.

Nama Tun Dr.Mahathir akan terus terpahat sebagai "Bapa Permodenan Malaysia" negarawan ulung yang berwawasan menjadikan Malaysia sebuah negara moden dan makmur dengan purata pertumbuhan ekonomi yang tinggi setiap tahun. Di bawah pentadbirannya sebagai Perdana Menteri selama 22 tahun, Malaysia berjaya menonjol sebagai sebuah negara Islam yang bermaruah dan disegani di mata barat.

Tokoh : Tun Hussein Onn

Tun Hussein Onn

Tun Hussein Bin Dato' Onn(1922-1990). Perdana Menteri Malaysia Ketiga meletakkan perpaduan kaum sebagai elemen utama dalam pentadbiran beliau. Walaupun pada masa beliau memegang pucuk pimpinan negara anasir subversif dan kegiatan penganas komunis telah kian reda, namun beliau tetap memberi tekanan yang khusus terhadap soal perpaduan kaum kerana kestabilan negara bagi Tun Hussein Onn tidak boleh dikompromi.

Tun Hussein berpandangan bahawa jika soal sosio-politik negara tidak stabil, maka ekonomi negara juga akan tergugat yang seterusnya akan memberi kesan negatif terhadap kehidupan rakyat. Atas rasional itulah Tun Hussein Onn telah menyusun langkah-langkah penyatuan untuk merapatkan jurang polarisasi hubungan antara kaum. Antara jentera yang digunakan untuk menyatupadukan rakyat ialah  penggunaan Bahasa Kebangsaan dan mencambahkan kepelbagaian ciri identiti nasional agar ia dapat dikongsi bersama secara lebih meluas oleh rakyat Malaysia.

Tun Hussein Onn dilahirkan pada 12 Februari 1922 di Johor Bahru dan merupakan cahaya mata kepada Dato' Onn Jaafar dan Datin Halimah Hussein. Beliau menerima pendidikan awal di Sekolah Teluk Kurau, Singapura dan kemudian ke English College(kini dikenali sebagai Maktab Sultan Abu Bakar) Johor Bahru. Malangnya pendidikan beliau tidak dapat diteruskan selepas menamatkan Senior Cambridge berikutan Perang Dunia Kedua. Tun Hussein Onn terus menyertai pasukan tentera Johor(Johor Military Forces) dan menjalani latihan di Maktab Tentera Sandhurst di Dehra Dun, India yang dikendalikan oleh kerajaan British.

Setelah lulus dengan cemerlang dan ditauliahkan sebagai tentera terlatih, Tun Hussein Onn telah dihantar bertugas ke Timur Tengah untuk menyertai tentera British semasa Perang Dunia Kedua. Selepas tamat perang, Tun Hussein Onn dilantik oleh kerajaan British sebagai tenaga pengajar di Pusat Perekrutan dan Latihan Polis Malaya di Rawalpindi. Segala pengalaman ketenteraan dan kepolisan telah membina perwatakan Tun Hussein Onn yang amat tebal dengan displin diri serta pentadbiran yang dipimpinnya. Beliau pernah menyertai Perkhidmatan Awam sebagai Penolong Pentadbir di Segamat, Johor dan kemudian dipindahkan sebagai Pegawai Daerah Kelang dan Kuala Selangor.

Bakat politik Tun Hussein jelas diwarisi daripada Dato' Onn Jaafar yang merupakan bekas Menteri Besar dan Yang Dipertua UMNO yang pertama. Malah sejak kecil lagi, Dato Onn mendidik anaknya secara tegas dan berdisplin. Bidang politiknya bersinar apabila dilantik sebagai ketua pemuda UMNO yang pertama(1949) ketika berusia 27 tahun. Seterusnya pada tahun 1950, beliau dipilih sebagai Setiausaha Agung UMNO. Kerjaya politiknya terhenti buat seketika apabila beliau melanjutkan pelajaran dalam jurusan Undang-undang di London dan sekembalinya ke tanah air, Tun Hussein Onn telah memenangi pilihanraya pertama pada tahun 1969.

Penyertaan beliau dalam kabinet Malaysia bermula pada september 1970 apabila dilantik sebagai Menteri Pelajaran oleh Perdana Menteri Tun Abdul Razak Dato' Hussein. Seterusnya, Tun Hussein telah dipilih menyandang jawatan Timbalan Perdana Menteri pada tahun 1973. Berikutan kembalinya Tun Abdul Razak Dato' Hussein ke Rahmatullah pada 14 Januari 1976, satu mesyuarat tergempar Majlis Tertinggi UMNO telah diadakan pada hari tersebut dan Tun Hussein Onn telah disahkan sebagai pemangku Presiden UMNO. Pada hari Khamis, 15 Januari 1976, Tun Hussein Bin Dato' Onn mengangkat sumpah sebagai Perdana Menteri Malaysia yang ketiga di Istana Negara.

Ketegasan dan sifat kepimpinan semulajadi yang dimiliki, membuka ruang kepada Tun Hussein menerajui pucuk pimpinan negara dengan menerapkan nilai murni yang diperlukan untuk membina sebuah negara yang teguh dan tidak terdedah kepada sebarang anasir yang boleh menggugat kedudukannya. Pada pandangan beliau, setiap individu yang mengiktiraf diri mereka sebagai warganegara Malaysia perlu memelihara kesejahteraan dan kedamaian bagi memastikan keharmonian hidup bernegara dapat dipertahankan. Jesteru antara pendekatan penting yang dilaksanakan oleh Tun Hussein ialah mewujudkan konsep Rukun Tetangga yang menuntut rasa tanggungjawab dan prihatin komuniti terhadap kawasan kejiranan. Sebagai agenda serampang dua mata, aktiviti Rukun Tetangga telah menyemarakkan hubungan mesra antara penduduk di kawasan yang terlibat di samping mengawal keselamatan kawasan kejiranan.

Atas usaha dan kesungguhan beliau menjayakan agenda perpaduan di kalangan masyarakat Malaysia, Tun Hussein Onn di beri gelaran "Bapa Perpaduan Malaysia".

Daripada prospektif ekonomi pula Tun Hussein Onn telah berusaha merealisasikan hasrat dan matlamat DEB dan meneruskan agenda Tun Abdul Razak untuk merapatkan jurang ekonomi yang menjadi punca perbalahan kaum pada 13 Mei 1969. Beliau telah memperkemaskan pelbagai agensi yang dapat membantu mempercepatkan pertumbuhan ekonomi dan menaik taraf hidup rakyat seperti Majuternak, Lembaga Padi dan Beras Negara, FAMA, Pertubuhan Peladang Kawasan. Melalui agensi-agensi berkenaan, program pembangunan pertanian dapat diselaraskan dan pada masa yang sama memberi peluang yang lebih kepada rakyat, terutamanya penduduk luar bandar untuk meningkatkan pendapatan mereka.

Bapa Perpaduan Negara

Atas agenda yang sama juga, Tun Hussein Onn telah melancarkan Skim Amanah Saham Nasional pada tahun 1981 yang bertujuan untuk meningkatkan ekuiti bumiputera dalam ekonomi negara. Sehingga kini, Amanah Saham Nasional menjadi landasan terbaik rakyat untuk melabur serta turut sama menikmati hasil kemewahan negara melalui pulangan pelaburan yang menguntungkan.

Setelah berkhidmat selama hampir 5 tahun sebagai Perdana Menteri yang ke-3, Tun Hussein Onn meletakkan jawatan atas sebab-sebab kesihatan pada 17 Julai 1981. Beliau meninggal dunia pada 29 Mei 1990 di San Francisco, Amerika Syarikat semasa menjalani rawatan di sana. Beliau telah disemadikan di Makam Pahlawan, Masjid Negara, Kuala Lumpur.

Tokoh : Tun Abdul Razak Bin Hussein

Tun Abdul Razak Bin Hussein

Tun Abdul Razak Bin Hussein telah memperkenalkan "Dasar Ekonomi Baru"(DEB) yang bertujuan untuk mengurangkan secara drastik jurang perbezaan ekonomi antara kaum Bumiputera dan bukan Bumiputera Malaysia. Tujuannya adalah untuk membasmi kemiskinan yang seterusnya mewujudkan keseimbangan ekonomi di kalangan masyarakat berbilang kaum sebagai agenda utama negara.

Tun Abdul Razak mengilhamkan penubuhan Perbadanan Pembangunan Tanah Persekutuan(FELDA) yang diamanahkan untuk bertanggungjawab terhadap program Pembukaan Tanah Rancangan yang menjadi pemangkin kepada usaha membasmi kemiskinan tegar di kalangan penduduk Malaysia khususnya orang Melayu yang telah sekian lama tertinggal daripada arus pembangunan. Tugas utama FELDA adalah sebagai agensi pelaksana agenda nasional ini telah menjadikan Malaysia sebagai sebuah negara contoh yang berjaya menguruskan kemiskinan rakyatnya secara tersusun dan berwawasan.

Tun Abdul Razak yakin bahawa kemajuan boleh dikecapi jika rakyat berpendidikan dan bersatu sebagai warga sebuah negara. Oleh sebab itu, ketika mengetui Jawatankuasa Mengkaji Pelaksanaan Dasar Pelajaran Kebangsaan setahun sebelum negara mencapai kemerdekaan, beliau telah merencanakan Laporan Razak yang menjadi asas kepada Sistem Pelajaran Kebangsaan. Laporan Razak mengantikan Penyata Barnes yang hanya memberi tumpuan kepada pendidikan menengah di bandar-bandar telah dikeluarkan pada 1950. Laporan ini penting sebagai garis panduan pendidikan negara yang diaktifkan sebagai Ordinan Pelajaran 1957.

Beliau dilahirkan di Pulau Keladi, Pekan Pahang pada 11 Mac 1922 merupakan seorang putera sulung kepada Dato' Hussein Bin Mohd Taib dan Hajah Teh Fatimah Binti Daud ini telah menerima pendidikan awal di Sekolah Melayu Kg. Jambu. Apabila tamat pendidikan peringkat rendah, beliau melanjutkan pelajaran di Kolej Melayu Kuala Kangsar dan seterusnya di Raffles College Singapore(RSC). Beliau telah memilih bidanng perundangan dan menamatkan pengajian di Lincoln's Inn, London dalam masa 18 bulan sahaja. Semasa di London beliau merupakan seorang pelajar yang terpilih sebagai 'King's Scholar'.

Walau bagaimanapun, semua aktiviti pembelajaran beliau terhenti dari tahun 1943 hingga 1945 berikutan berlakunya Perang Dunia Kedua. Dasar Imperialisme Jepun yang diasaskan atas slogan 'Asia For Asian' telah menbawa benua Asia khususnya rantau Asia Pasifik ke kancah peperangan yang besar. Seluruh Tanah Melayu tidak ketinggalan merasai kesannya secara langsung apabila dijajah oleh tentera Jepun. Tun Abdul Razak menganggotai pasukan bersenjata Force 136 yang ditubuhkan oleh British untuk menentang Jepun.

Selepas Perang Dunia Kedua tamat, Tun Abdul Razak kembali ke England untuk menyambung semula pengajiannya. Beliau telah berhenti belajar apabila ayahnya kembali ke rahmatullah pada bulan April 1950 dan Tun Abdul Razak telah berkhidmat dengan kerajaan Pahang sebagai Penolong Setiausaha Kerajaan Negeri. Selepas 2 tahun berkhidmat, beliau dinaikkan pangkat sebagai Setiausaha Kerajaan Negeri dan seterusnya diangkat sebagai Menteri Besar Pahang paling muda ketika berusia 33 tahun.

Keramahan Tun Abdul Razak

Beliau kemudian dilantik sebagai Timbalan Perdana Menteri dari tarikh negara Merdeka sehingga tahun 1970 dan seterusnya dilantik sebagai Perdana Menteri pada usia 48 tahun. Antara kejayaan penting yang beliau tempa adalah menamatkan konfrontasi dengan negara jiran serumpun, Indonesia dan menyumbang idea sehingga membolehkan Dialog Selatan-Selatan diwujudkan. Zaman pentadbiran Tun Razak juga menyaksikan dasar luar negara berubah daripada dasar Pro-Barat pada zaman Tunku kepada dasar berbaik-baik dengan semua negara. Beliau telah merintis persahabatan pada tahun 1974 dan menjadi pemimpin pertama rantau ini dalam menghulurkan persahabatan dengan negara China ketika negara lain bersikap dingin dengan negara tersebut akibat dasar tutup pintu yang diamalkan selama ini. Perbincangan telah diadakan dengan Ketua Negaranya, Mao Zedong serta Perdana Menteri, Zao Enlai.

Untuk memastikan keberkesanan dan kejayaan program pembangunan yang dirangka, Tun Abdul Razak melaksanakan strategi beliau dengan sistematik dan penuh ketelitian melalui wujudnya 'Bilik Gerakan' bagi memantau setiap perkembangan yang berlaku. Selain itu, beliau menggunakan pelbagai agensi kerajaan untuk menyalurkan bantuan kepada masyarakat pendalaman.

RISDA, FELDA, MARA

Tun Abdul Razak adalah pemimpin yang bertanggungjawab mempersiapkan platform yang teguh untuk negara ini menenpa kemajuan dalam jangka masa panjang. Wawasan beliau telah meninggalkan legasi yang tidak ternilai untuk kita semua. RISDA, MAS, PETRONAS, MARA, FELDA, PERNAS, UDA, Dasar Ekonomi Baru, Dasar Pendidikan dan Dasar Pembangunan Luar Bandar adalah antara pembaharuan yang diilhamkan dalam usaha beliau memastikan matlamat keseimbangan sosial di negara ini menjadi kenyataan. Malah Projek Lebuhraya Utara-Selatan yang menjadi pemangkin perhubungan serta pembangunan negara juga hasil perancangan beliau.

Dalam memupuk perpaduan antara kaum, Tun Abdul Razak telah melancarkan 'RukunNegara' pada 31 Ogos 1970. Rukun Negara merupakan ideologi kebangsaan yang mengandungi iltizam murni ke arah membentuk sebuah masyarakat dan negara Malaysia yang demokratik, adil, saksama, liberal dan progresif. Kepimpinan Tun Abdul Razak adalah era revolusi mental yang menampilkan falsafah budaya, sosial, politik, pendidikan dan ekonomi. Justeru, tidak hairanlah Tun Abdul Razak digelar sebagai 'Bapa Pembangunan Malaysia'.

Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj

Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj

Laungan Merdeka oleh Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj sebanyak 7 kali pada tanggal 31 Ogos 1957 di Stadium Merdeka pasti tidak dapat dilupakan dalam lipatan sejarah Malaysia. Laungan keramat itu menjadi tanda perjuangan negara dalam menuntut kemerdekaan setelah dijajah hampir 446 tahun oleh kuasa asing(Portugis, Belanda, dan juga British). Itulah menjadi tanda bahawa Malaysia sebuah negara merdeka yang berdaulat.

Putera kepada Sultan Hamid Halim Shah dan Che Manjalara yang dilahirkan pada 8 Februari 1903 merupakan seorang yang peramah dan mudah mesra. Tidak pernah terlintas oleh ayahandanya yang pada suatu hari nanti, putera mereka akan menjadi pemimpin yang dikenali ramai dan insan terpenting dalam lipatan sejarah Malaysia. Meskipun berasal dari kalangan keluarga Diraja, Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj lebih selesa merendah diri dan mesra dengan panggilan Awang di kalangan rakan-rakan dan orang kampung yang mengenali beliau.

Ciri-ciri kepimpinan dan ketokohan dalam diri Tunku terserlah ketika beliau masih remaja lagi apabila beliau dengan tegas memprotes dasar pilihan warna kulit sebagai syarat dalam pengambilan pelajar yang diamalkan oleh St. Catherine College, Universiti Cambridge sehingga beliau diterima masuk ke kolej berkenaan dan dasar yang selama ini menjadi penghalang kepada pemohon kulit bewarna dari Asia dan Afrika tidak lagi diamalkan. Keadaan ini memperlihatkan kematangan Tunku yang pada ketika itu baru sahaja berusia 16 tahun.

Tunku telah menerima Biasiswa Negeri Kedah untuk melanjutkan pelajaran di Kolej St. Catherine di University Cambridge dan berjaya mendapat ijazah Sarjana Muda dalam Undang-Undang dan sejarah pada tahun 1925. Selepas Tunku kembali ke tanah air pada tahun 1931, Tunku menyertai Perkhidmatan Awam Negeri Kedah sebagai Pegawai Daerah di beberapa daerah di negeri Kedah antaranya ialah Kuala Nerang, Langkawi, Sungai Petani dan Kulim. Sejak dari itu, pelbagai tugas penting digalas oleh beliau sehinggalah Tunku menjadi peguam bertauliah pada tahun 1947.

Pemimpin berjiwa rakyat 

 Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj mulai berjinak-jinak dalam bidang politik atas rasa keinsafan dan kesedaran untuk memikul tanggungjawab membimbing sambil menyatukan bangsa Melayu dari belengu penjajahan British. Pada tahun 1951, Tunku telah dilantik untuk mengambil alih tampuk kepimpinan UMNO daripada Dato' Onn yang mengundur diri pada Mesyuarat Agung Tahunan UMNO pada tahun tersebut. Tunku menjalankan rundingan diplomatik dengan pihak British sehingga berjaya menarik pemimpin-peminpin kaum Cina dan India untuk membentuk kerajaan gabungan pelbagai kaum dengan Parti Perikatan.

Dalam memastikan kejayaan rundingan, Tunku telah berusaha mendapatkan sokongan semua pemimpin kaum bukan Melayu di negara ini dan mengundang mereka bersatu, menyertai rombongan rundingan kemerdekaan Tanah ke London. Tunku bukan sahaja telah berjaya menyatupadukan penduduk Tanah Melayu(Kaum Melayu, Cina dan India) malah menyediakan asas kepada keharmonian negara. Perpaduan inilah yang menjadi asas dalam membebaskan Tanah Melayu daripada cengkaman penjajah dan menjadi tunjang persetujuan British untuk memberi kemerdekaan kepada Tanah Melayu.

Antara langkah penting yang menunjukkan kematangan Tunku dalam menjalankan rundingan secara diplomasi, Tunku telah berjaya menganjurkan Rundingan Baling antara Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dengan Parti Komunis Malaya(PKM) pada 28 dan 29 Disember 1955. Rundingan ini bertujuan untuk melumpuhkan kuasa komunis di Tanah Melayu dan menuntut mereka menyerah diri tanpa syarat, malah membuka mata British bahawa sudah tiba masanya anak Melayu mentadbir tanah air sendiri. Walaupun rundingan ini berakhir dengan tanpa kata sepakat kedua-dua pihak, namun sedikit sebanyak ia mempengaruhi pihak British untuk memberi perhatian terhadap tuntutan yang dibentangkan oleh delegasi Kemerdekaan Tanah Melayu.

Ahli rombongan Rundingan Kemerdekaan yang mewakili Parti Perikatan terdiri daripada Tunku, Tun Abdul Razak, H.S Lee dan T.H Tan, Tan Cheng Lock, V.T Sambanthan dan E.E.C Thuraisingham. Di samping itu, Tunku turut berjaya menarik penyertaan wakil Raja Melayu walaupun pada mulanya Raja-Raja Melayu tidak yakin dengan kebolehan Tunku untuk mendirikan kerajaan sendiri. Wakil Raja-Raja terdiri daripada Dato' Abdul Wahab Abdul Aziz(Dato' Panglima Bukit Gantang-Menteri Besar Perak), Abdul Aziz Abdul Majid(Menteri Besar Selangor), Dato' Wan Idris Wan Ibrahim(Timbalan Menteri Besar Johor) dan Dato' Nik Ahmad Kamil(bekas Menteri Besar Kelantan).

Pada tanggal 2 Januari 1956, rombongan telah berlepas ke Karachi dengan menaiki kapal Ital'Asia' dan kemudiannya dengan kapal terbang ke London. Keputusan menaiki kapal sehingga ke Karachi sebenarnya untuk memberi masa dan peluang kepada semua ahli rombongan berbincang dengan lebih terperinci mengenai kemerdekaan yang dituntut sambil mengenal pasti strategi yang perlu diambil serta peranan yang perlu dimainkan oleh setiap anggota delegasi agar matlamat yang dirancang tidak terlepas dari genggaman.

Latar belakang Tunku yang hidup di kalangan orang barat khususnya semasa melanjutkan pelajaran di United Kingdom telah membolehkan beliau mengenali dengan lebih dekat budaya dan gaya hidup Inggeris. Ini memberi kelebihan "soft power" bagi membuktikan keberkesanan politik kepada kemahiran diplomasi dan rundingan serta memahani aspek permainan psikologi pihak penjajah semasa proses rundingan dijalankan.

Setelah mencapai kemerdekaan, Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj berjaya menyusun pentadbiran yang stabil dengan menarik penyertaan pelbagai kaum dengan kabinet Kerajaan Persekutuan. Pentadbiran Tunku diperkuatkan lagi oleh tiga tokoh politik terkemuka tanah air iaitu Tun Abdul Razak selaku Timbalan Perdana Menteri, Tun Dr. Ismail selaku Menteri Hal Ehwal Dalam Negeri dan Tan Siew Sien sebagai Menteri Kewangan. 

Pada 6 Jun 1960, Tunku telah dikurniakan Doktor Kehormat Undang-Undang oleh University Cambridge, Universiti Malaya, University of Sydney, University of Areneta Filipina, University Saigon tahun 1961. Aligarh Muslim University di India tahun 1962 dan Seoul National University tahun 1965. Dalam tahun 1961, Tunku merupakan salah seorang pengasas Persatuan Negara-Negara Asia Tenggara(ASEAN) yang telah ditubuhkan secara rasmi pada 1961. Pada November 1961, Tunku telah melawat London dan berbincang dengan British tentang penubuhan Malaysia. Sebuah suruhanjaya khas iaitu Suruhanjaya Cobbold ditubuhkan untuk membuat pungutan suara bagi penduduk Borneo Utara(Sabah & Sawarak). Penduduk Sabah & Sarawak menyokong usaha tersebut kerana inilah merupakan peluang terbaik untuk mereka menikmati kemerdekaan sepertimana yang dikecapi oleh saudara mereka di Semenjung. Usaha penubuhan Malaysia ini direalisasi pada 16 September 1963 yang turut meliputi Singapura.

Perubahan suasana politik di negara baharu ini mulai dicemari oleh sentimen perkauman  apabila pemimpin Parti Tindakan Rakyat(PAP) Singapura, Lee Kuan Yew dengan angkuhnya cuba memperolok-olakkan kedudukan orang Melayu sebagai pemimpin dan penduduk majoriti negara ini. Untuk mengelakkan pergeseran yang membawa kepada kemusnahan negara dan pertumpahan darah, Tunku telah 'membebaskan'. Singapura daripada gagasan Malaysia yang ketika itu baru berusia dua tahun. Tindakan tersebut dilihat sebagai langkah diplomatik yang bijak kerana sebarang tindakan terburu-buru boleh mengancam keselamatan negara kita yang baru sahaja ingin menikmati kemerdekaan. 

Tunku mengilhamkan banyak pembaharuan dan memperkenalkan pelbagai aktiviti yang menjulang nama Malaysia di persada antarabangsa khususnya negara-negara Islam. Beliau memperkenalkan Musabaqah Membaca Al-Quran peringkat Kebangsaan dan antarabangsa, menjadi tuan rumah Persidangan Negara-Negara Islam (OIC) pertama yang diadakan pada tahun 1969.

Tunku menubuhkan PERKIM pada tahun 1970 untuk membantu orang-orang Cina yang baru menganut agama Islam dan menjadi Presiden yang pertama. Dibawah pentadbirannya, Tunku telah melaksanakan beberapa projek besar di Kuala Lumpur seperti Masjid Negara, Stadium Negara, Tugu Kebangsaan dan Bangunan Parlimen.

Bidang sukan pula, Tunku telah memperkenalkan pertandingan bola sepak Piala Merdeka 1957 dan menjadi Presiden FAM yang pertama. Tunku turut mengasaskan Kementerian Belia dan Sukan yang bertanggungjawab terhadap pembangunan golongan belia melalui pelbagai aktiviti sukan di negara ini. Sumbangan Tunku ini mendapat pengiktirafan Akademi Sukan Amerika Syarikat pada tahun 1987.

Selepas bersara daripada jawatan Perdana Menteri pada 21 September 1970, Tunku menjadi Setiausaha Agung Sekretariat Islam di Jeddah. Tunku meninggal dunia pada 6 Disember 1990 dan dimakamkan di Makam Di Raja Langgar, Alor Setar.